Видови на движења

Начелно треба да се даде предност на оние движења и вежби  кои не преставуваат опасност по здравјето и кои што го стимулираат и функционално го подобруваат работењето на срцето, крвотокот  и дишењето. Вежбите за сила, координација и брзина нема значајно да го стимулираат развојот на аеробениот капацитет, а вежбите за издржливост ќе бидат доста корисни и дејствувачки.

Вежби за кардиоваскуларна и респираторна издржливост
Основна задача на овие вежби е да го развијат и да ги одржат на стандардно ниво  функционалните способности. Тоа се постигнува со активирање на големите мускулни групи со мали оптоварување (чести ритмички повторувања на мускулните контракции – аеробни вежби). Така да вежбите за кардиореспираторна издржливост се класифицираат во три категории:

а) активности каде што брзината на движење може едноставно да се одреди, а индивидуалната варијабилност на енергетска потрошувачка при одредена брзина е намалена , на пример при одење, возење на велосипед, галоп чекор и сл.

б) активности каде што брзината на движење повторно може едноставно да се одреди но програмираните вежби ја наметнуваат нивната комплицираноста, поради големата индивидуална варијабилност на енергетската потрошувачка, а тоа се случува кај пливањето, нордиското трчање, маратонското трчање.

в) активности  кај кои интензитетот на оптоварувања и брзината толку многу варираат и не е можно да се планира системско оптоварување , како на пример кај уметничкото лизгање, планинарењето и др.

Вежби за подвижност
Вежбите за подвижност можат да имаат примена во текот на воведното, подготвително и завршното телесно вежбање. При тоа телесното вежбање  опфаќа  вежби кои се корисни  со едноставни движења и физички вежби коишто можат да се работат неколку пати на ден. Вежбите за подвижност доколку не се практикуваат добро може да предизвикаат нарушување во слабинскиот дел од телото. Вежбите кои поволно делуваат на подвижноста може да се реализираат во стоечка, седечка и лежечка положба.

Подготовка на организмот за вежбање
Подготовката на организмот за физичко вежбање има важна задача. Колку е таа  е поквалитетно проектирана, толку ќе биде и поквалитетна. За време на подготовката за вежбање, во човековото тело се случуваат голем број на промени. Во прцесот на вежбање се зголемува телесната температура, се менува искозноста на крвта и крвта циркулира побргу, а со промената на вискозноста на крвта во ткивата се олеснува контракцијата на мускулите и се зголемува еластичноста на ткивата и лигаментите и тоа е голема превентива од повреди.Во текот на подготовките за вежбање во организмот се активираат и жлездите со внатрешно лачење. Метаболичките процеси кои што ќе следат ќе ја зголемат мобилизацијата на енергетски материјали. Во секоја подготовка мора да се постигне оптимално ниво на функционирање на составот за пренос на кислород и да се постигне стабилна состојба помеѓу внесувањето и  трошењето на енергијата.
Таа стабилна состојба треба да се реализира постепено. Подготовката на организмот за телесно вежбање би требало да ги содржи оние движечки структури кои по анатомско –  физиолошките карактеристики се најслични на природните човекови движења. Тоа може да биде брзото одење или трчање во континуитет или комбинација со лесни поскоци и вежби за истегнување кои ќе ја зголемат способноста на мускулите за она што следи и да се создаде превенција од повреди, затоа што мускулите по „истегнувањето и загревањето” се поефикасни  и подготвени за движења со поголеми амплитуди.

проф. Ангелче Гушев