Луѓето кои во детството биле членови на извидничкото движење , не само како деца помалку пателе од анксиозност , но и покасно во животот имаа подобро ментално здравје, покажало едно големо британско истражување. Анализирајќи ги податоците од полгогодишната студија која што следела повеќе од 10.000 луѓе родени 1958 година , научниците докажале дека како личности кои биле вклучени во извидничката организација имаат 15 % помал ризик од анксиозни пореметувања или пореметување на расположението и по 50 година., пренесува списанието New Scientist.
Интересно е тоа што позитивните ефекти се забележуваат и после многу години откако биле членови на извидничкото двжење, истакнува реализаторот на истражувањето проф. Крис Дибен од Универзитетот во Единбург. Извидничкото движење ја поттикнува самостојноста, одлучноста и желбата за саморазвивање кај децата и младите и тоа во текот на активностите кои се реализираат на отворено. Овој факт психолозите го сметаат за клучен фактор за јакнењето на менталното здравје.
Со оглед на високиот степен на ментални проблеми , поддршката на волонтерските програми за млади кој што ги поседува извидничаката организација,тука се прават мудри чекори за создавње на долгорочно здравје и ментална стабилност , заклучува Дибен.
Истражувањето не приметило да дејствувањети и работењето на црковните или некои други волонтерски активности дека имаат еднакво поволно влијание на менталното здравје. Освен тоа во извидничкото движење се вклучени и деца и млади од различни општествени слоеви. Луѓето со послаба куповна моќимаат поголем ризик од ментални пореметувања, но тој пример кај членството во извидничката организација е на многу ниско ниво па дури и потполно ги брише разликите мпомеѓу ментално здравите богати и сиромашни млади луѓе.
“Владите и здравството ширум светот секојдневно бараат начини како да го намалат јазот помеѓу богатите и сиромашните, а ова е пример кои докажува колку е значајно да се вклучите во извидничкото движење“ заклучува еден од психолозите кој работеше на истражувањето, проф. Ричард Митчел од Универзитетот од Глазгов.
Извор: http://net.hr
м-р Ангелче Гушев